ഒരു ചോദ്യം

----------------------------------------
  !" *ഒരു ചോദ്യം ?*!"
-----------------------------------------
    അജയ് പള്ളിക്കര
-----------------------------------------
' പെണ്ണേ നീ ഇങ്ങു അടുത്തുവാ ചോദിക്കട്ടെ,
നിനക്ക് എന്നോട് പ്രണയമായിരുന്നില്ലേ,
എന്നെക്കാൾ നീ എന്നെ പ്രണയിച്ചില്ലേ,
ആ പ്രണയം വീട്ടിൽ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിച്ചു നമ്മൾ കണ്ട സ്വപ്‌നങ്ങൾ പൂവണിയാൻ കല്യാണം കഴിച്ചില്ലേ,
പിന്നെ എവിടെയാണ് പെണ്ണേ നിനക്കെന്നെ വെറുപ്പായത്, ഇഷ്ട്ടമല്ലാതായത്, നീ എന്നെ വേണ്ട എന്ന ഭാവം നടിച്ചത്,
പറ പെണ്ണേ ! '

" ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു ഒരുപാട്.
മനസ്സിനെ ഒരുപാട് തവണ പിടിച്ചു നിർത്തിയിട്ടുണ്ട്.
വേലികൾ പൊട്ടിപ്പോകാതെ സത്യങ്ങൾ ഉള്ളിലൊതുക്കി വിങ്ങി പൊട്ടി കരഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നതിനു മുൻപ് അവനെ ഞാൻ പ്രണയിച്ചിരുന്നു. എന്നേക്കാൾ നന്നായി അവൻ എന്നെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു.
കാതിൽ സംഗീതം മുഴങ്ങുമ്പോൾ അവൻ അടുത്തുണ്ടാകും,
കാലിൽ ചിലങ്ക കെട്ടുമ്പോൾ അവൻ കാർക്കൂന്തലിൽ മുല്ലപ്പൂ ചൂടി തരും,
അവന്റെ തൂലിക ചലിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ അടുത്തിരിക്കും,
അവനെക്കാൾ നന്നായി അവന്റെ അക്ഷരങ്ങൾ എന്നെ പ്രണയിച്ചു, എന്റെ കലകളെല്ലാം അക്ഷരങ്ങളെ ഓരോ രാത്രിയും വാരി പുണർന്നു.
എന്റെ അഴകു വിടർന്ന മുഖ ഭംഗിയേയും, മേനി അഴകിനെയും തൂലികയാൽ വർണിക്കാത്ത ദിവസങ്ങളില്ല.
ഞങ്ങളുടെ പ്രണയം മൊട്ടിട്ടപ്പോഴായിരുന്നു അവൻ ശരിക്കും പ്രേമ സാഹിത്യക്കാരനായത്. കഥകൾ തേടിയുള്ള അവന്റെ യാത്രയിൽ ഞാനും പോകുമായിരുന്നു.
രാത്രികളുടെ നിലാവെളിച്ചം പരക്കുമ്പോൾ ലോഡ്ജിന്റെ ജനാലകൾക്കുള്ളിൽ നിന്നു കവിതകൾ ചൊല്ലുമായിരുന്നു.
ആരും കാണാതെ കൈമാറിയ ലൗ ലെറ്ററിന്റെ മണത്തിനു പുതിയ നോട്ടു ബുക്കുകളുടെ മണം മാറാത്ത ഗന്ധമുണ്ടായിരുന്നു.
അമ്പലത്തിലെ താലമെടുക്കലിൽ മുന്നിൽ എന്നെയും നോക്കി അങ്ങനെ നിൽക്കും, ഞാൻ ഉണ്ടെങ്കിലേ അവൻ ബുള്ളറ്റ് എടുക്കു,
പ്രണയിക്കാനറിയാത്ത എന്നെ പോലും അവൻ പ്രണയിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചു.
ആ അവനെ മനസ്സിന്റെ കൂട്ടിൽ ഒരുപാട് സത്യങ്ങൾക്കുമൊപ്പം മറച്ചുവെക്കുന്നത് ശരിയാണോ, ഓർക്കുന്നുണ്ട് ഓർക്കാതെ പറ്റുന്നില്ല. "

' എന്റെ ഒരു ചോദ്യത്തിനു ഇത്രയും നീളം ഉത്തരം തന്ന നീ ഇനിയും എന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് നീ എത്രത്തോളം ഉത്തരങ്ങൾ പറയും.

അറിയില്ല എനിക്ക് കവിത എഴുതാൻ, കഥ എഴുതാൻ, കവിത ചൊല്ലാൻ,
അറിയില്ല എനിക്കവനോളം  പ്രണയിക്കാൻ, പ്രണയം പഠിപ്പിച്ചു തരാൻ, പക്ഷെ ചതിക്കില്ല എന്ന വിശ്വാസമുണ്ടായിരുന്നു. പറയാമായിരുന്നില്ലേ പെണ്ണേ, നിനക്ക് എന്നേക്കാൾ ഇഷ്ട്ടമുള്ള അവനെ പറ്റി. '

"പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. മഴപെയ്തു തോർന്ന രാത്രിയിൽ കവിതകളുടെ ലഹരിയിൽ ജീവിതം തീർത്ത അവന് ഞാനെന്ന ചിന്തകളുമായി ഭൂമിയോടലിഞ്ഞു. തിരക്കി ഒരുപാട്. കരണമറിയാതെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു, മരവിച്ച ശവശരീരത്തിന്റെ മുൻപിൽ വെച്ചും, ചെവിട്ടിൽ ചെന്ന് ചോദിച്ചതാ കാരണം എന്നിട്ടും അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
ഉറക്കെ കരയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു കവിതകൾ എന്നെ കരയാൻ സമ്മതിച്ചില്ല. പ്രാണ ഹൃദയം പകത്തു തന്ന അവന്റെ ഹൃദയം മരവിച്ചു തണുത്തു വിറച്ചു.
മായുന്നില്ല കാഴ്ച്ച. ഓർമ്മിപ്പിക്കാതിരിക്കാൻ പറ്റാതെ മനസ്സിന്റെ നിലതെറ്റിയിട്ടുണ്ട് ഒരുപാട് തവണ. "

'കരയല്ലേ പെണ്ണേ, നിന്റെ സങ്കടം കാണാൻ എനിക്ക് വയ്യ, ഇങ്ങു അടുത്ത് ചേർന്നിരിക്കു ഞാനൊരു മുത്തം തന്നോട്ടെ നെറ്റിയിൽ. ഇനി ചോദ്യമില്ല. ഉത്തരങ്ങൾ പറയാൻ നീ ഇനി ബുന്ധിമുട്ടണം എന്നില്ല. മറക്കാൻ പറയുന്നില്ല.
എങ്കിലും ആ ഓർമകളുടെ കൂടെ ഇടക്കെപ്പോഴോ എന്നെ ഓർക്കുക, അവന്റെ അത്ര പ്രണയം തരാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും, ഓർക്കുവാൻ ഒരുപാടൊന്നുമില്ലെങ്കിലും മറന്നില്ലെങ്കിൽ ഓർക്കുക നമ്മൾ പ്രണയിച്ച നാളുകൾ. രണ്ടാം പ്രണയമാണെങ്കിലും മധുരം നുകർന്ന് കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ നുകരാം പെണ്ണേ. '
_________________________________